Het leven op Curaçao

Bon dia, Bon tardi, Bon Nochi (goedemorgen, goede middag, goede avond)

Ik begin steeds meer te wennen aan het leven op Curaçao. De vriendelijkheid van de mensen te zien, te wennen aan de hitte en het dagelijkse leven hier te ervaren. Een aantal punten blijven nog moeilijk zoals het vroege opstaan en de taal. Ik doe mijn best om de taal te leren en te begrijpen. Gelukkig hebben vaak de onderwerpen wel een Nederlandse of Engelse betekenis waardoor ik hier veel uit kan halen. Naast de verbale communicatie, let ik ook op de non-verbale communicatie. Dit is veel meer dan in Nederland. Ter ondersteuning van de uitleg worden er vaak meer handgebaren gebruikt. Ook valt mij tijdens mijn stage op dat er veel projecten worden georganiseerd, vaker uitstapjes en gastsprekers hun verhaal vertellen. Dit is een andere manier van lesgeven en meer hoe ik mijn lessen wil gaan geven. Ik wil later variatie in de lessen gaan geven en ervaringen van deskundigen in mijn les hebben. Hierdoor kunnen de leerlingen beter ervaren hoe ze het vinden.
Naast mijn stage, geniet ik hier natuurlijk goed van het stagiaire leven. Elk weekend een ander strand bezoeken en genoeg naar strandfeestjes en andere uitgaan locaties gaan. Ook in mijn studentenhuis met 40 andere studenten is het nooit saai. Elke dag heeft iemand weer iets te vertellen of gebeurd er weer wat. Zo heeft een huisgenootje vorige week Zika gekregen, een ander heeft de enkelbanden gescheurd, weer een ander is op de scooter naar huis achtervolgd, de banden van de auto zijn lek geprikt. Dit zijn de minder leuke dingen die gebeuren maar dat hoort er hier bij. Vergeleken bij de mooie ervaring hier, is het niks.
Ook is er vorige week een goede vriendin bij mij in huis komen wonen voor de volgende 3 maanden. Het is leuk om eindelijk weer een bekend gezicht te zien en een maatje te hebben. In het huis is het erg moeilijk om te weten wie je kan vertrouwen en wie er voor je klaar staan. Dit maakt mij ook weer sterker op bepaalde gebieden maar zorgt ook voor moeilijke momenten.
Kortom deze ervaring maakt mij bewust van wie ik ben en wat ik nog wil leren op het gebied van stage maar ook als persoon.

Ayo!